pider-Man: Miles Morales - Skrzydła furii to książkowy prequel do wydanej niedawno gry o Milesie, której w przeciwieństwie do Spider-Mana z 2018 roku nie ograłem. Był to chyba drugi tytuł bezpośrednio powiązany z grą, jaki przeczytałem po książkowej adaptacji Assassin's Creeda. Ten niespełna 250-stronicowy tomik dzieje się stosunkowo niedługo po śmierci ojca Milesa w momencie przeprowadzki do nowej dzielnicy. Nasz protagonista stawia dopiero swoje pierwsze kroki jako człowiek-pająk, co wiąże się z wieloma przemyśleniami oraz wątpliwościami. Książka bardzo dobrze przedstawia te wewnętrzne rozterki, prowadząc narrację pierwszoosobową, co na początku budziło we mnie pewien sprzeciw, preferuję trzecioosobową, ale później przekonałem się, że był to trafiony wybór, gdyż właśnie ten rodzaj oraz odpowiednio dobrany język sprawił, że miałem wrażenie, jakbym siedział w głowie głównego bohatera. Oprócz wspomnianych dylematów mamy również tę bardziej dynamiczną część książki, w której to śledzimy zmagania Pajęczaka z pewną tajemniczą przeciwniczką nazwaną przez niego Gołębicą 😆, która jest ściśle powiązana z jednym z głównych przeciwników Spider-Mana. Konflikt ten z początku jest dość powolny, natomiast od połowy książki nabiera on rozpędu oraz skali przez co wydarzenia opowiedziane w książce stają się momentami naprawdę dramatyczne. Opowiedzenie dynamicznych scen walki pełnych dynamiki oraz akrobacji jest bardzo trudnym do wykonania zadaniem w książce, zwłaszcza że konkurujemy tutaj z wizualnymi mediami takimi jak gra, komiks czy film. Dlatego też wybierając tę książkę należy mieć na uwadze, że jest ona najlepsza nie w sensacyjnych, a raczej w tych spokojniejszych momentach, kiedy to poznajemy dokładnie charakter Milesa.